ละครวันคริสต์มาส

เทีัยนใข สี่ เล่ม

	บทละครคริสต์มาส หัดง่าย ถ้าไม่แสดง จะอ่านในที่นมัสการหรือกลุ่มเล็กๆแล้วให้ผู้ฟังออกความคิดเห็นก็ได้
ผู้แสดงห้าคน	สี่คน ถือเทียนใขคนละหนึ่งเล่ม และเด็กหรื่อผู้ใหญ่อีกหนึ่งคน
เวที	ผู้แสดงสี่คนถือเทียนใขสี่เล่มที่จุดแล้ว  ( ยืนอยู่บนเวที ไม่ต้องเรียงแถว )
เทียนใขเล่มที่หนึ่ง	(ถอนหายใจ พูดด้วยเสียงเศร้าๆ)“เทียนของฉันมีชื่อว่า สันติสุข   แต่ฉันไม่มีกำลังใจที่จะฉายแสงต่อไป   เพราำะไม่มีความสันติสุขท่ามกลางมนุษย์โลก มองดูรอบๆข้างซิมีแต่สงคราม, แม้แต่ภายในครอบครัวเองก็ตาม ฉันเห็นการทะเลาะวิวาทเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน" แล้วแสงเทียนก็ค่อยๆหรี่ลงจนกระทั่งดับไป ( เป่าช้าๆใ้ห้เีที่ยนค่อยๆดับ )
เทียนใขเล่มที่สอง	“ฉันคือเทียนใขแห่งความเชื่อ  ฉันรู้สึกว่าฉันเป็นส่วนเกินของสังคม   เพราะ มนุษย์ ไม่ยอมเชื่อพระเจ้า จึงไม่มีประโยชน์อะไรที่ฉันต้องฉายแสงต่ิำิอไป” แล้วแสงเทียนก็ค่อยๆหรี่ลงจนกระทั่งดับไป ( เป่าช้าๆใ้ห้เีที่ยนค่อยๆดับ )
เทียนใขเล่มที่สาม	(พูดเบาๆ และทำเสียงเศร้าๆ ) “เทียนใขฉันมีชื่อว่าความรัก ฉันเองก็ไม่มีแรงที่จะฉายต่อไปอีก ใครๆก็เห็นแก่ตัว  คิดถึงแต่ตนเอง ไม่มีความรักต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน” แล้วแสงเทียนก็ค่อยๆหรี่ลงจนกระทั่งดับไป ( เป่าช้าๆใ้ห้เีที่ยนค่อยๆดับ ) เด็กเล็ก(หรือผู้ใหญ่ )เข้ามาเห็นเหตุการณ์ ก็ร้องไห้แล้วพูดว่า   “ไม่ได้ ไม่ได้ อย่าดับนะ พวกเธอต้องฉายแสงต่อไป”
เทียนใขเล่มที่สี่	“อย่ากลัวเลย ตราบใดที่ฉันยังฉายแสงอยู่ ฉันจะคอยจุดประกายให้กับเทียนเล่มอื่นๆ       เพราะฉันคือเทียนแ่ห่งความหวัง” แล้วเด็กน้อย( หรือผู้ใหญ่ )ก็เอาเทียนเล่มที่สี่ไปจุดเทียนเล่มที่ดับแล้ว ทั้งสี่เล่มจึงฉายแสงอีก
	ท่านผู้ชมที่รัก ชีวิตของเราเปรียบเสมือนเทียนไข เราควรจุดเทียนแห่งความรักในที่ที่ขาดความรัก ที่ที่ขาดสันติสุข เราสามารถมอบความอบอุ่น ที่ใดขาดความหวังเราสามารถฉายแสงแ่ห่งความหวังได้  ที่ใดมีความสงสัย ความกลัว เราควรฉายแสงแห่งความเชื่อได้ สันติสุข ความเชื่อ ความหวังและความรักนั้นเราได้รับจากพระเยซูคริสต์เจ้า เพราะว่าพระเจ้าทรงรักโลกจนได้ประทานพระบุตร์องค์เดียวของพระองค์ให้มาบังเกิดในโลก ในพระเยซูคริสต์เจ้าเราพบความรัก ในพระองค์เรามีความหวัง มีความเชื่อ และพระองค์คือผู้ที่ประทานสันติสุขที่โลกไม่สามารถจะให้ได้ พระเยซูคริสต์เจ้าตรัสว่า “เราเป็นความสว่างของโลก ผู้ที่ตามเรามาจะไม่เดินในความมืด แต่จะมีความสว่างแห่งชีวิต” ( ยอห์น 8,12 )เมื่อพระองค์สถิตย์อยู่ในเรา เราสามารถที่จะจุดไฟแ่ห่งความสว่างนี้ต่อไปยังเพื่อนมนุษย์คนอื่นได้

ละครวันคริสต์มาส

ละครวันคริสต์มาส

รับความหมายอื่น ดูที่ คริสต์มาส (แก้ความกำกวม)

คริสต์มาส วันคริสต์มาส
ฉากการประสูติของพระเยซู
ชื่ออื่น	Noël, การประสูติของพระเยซู, Xmas, Yule
ลัทธิศาสนา	คริสต์ศาสนิกชนs ผู้นับถือศาสนาอื่นจำนวนมาก[1][2]
ประเภท	ศาสนาคริสต์, วัฒนธรรม
ความสำคัญ	วันประสูติของพระเยซู
วันที่	25 ธันวาคม (ใน ศาสนาคริสต์ตะวันตก) หรือ 7 มกราคม, หรือ 6 หรือ 19 มกราคม[3][4][5]
การถือปฏิบัติ	การเข้าร่วมพิธีในโบสถ์, การให้ของขวัญ, การพบปะกันระหว่างครอบครัว, การตกแต่งเป็นสัญลักษณ์
ส่วนเกี่ยวข้อง	เทศกาลพระคริสตสมภพ, คืนก่อนวันคริสต์มาส,เทศกาลเตรียมการรับเสด็จ, แม่พระรับสาร, วันสมโภชพระคริสต์แสดงองค์, ล้างบาปของพระเจ้า, Nativity Fast, การประสูติของพระเยซู, Yule

คริสต์มาส (อังกฤษ: Christmas; อังกฤษโบราณ: Crīstesmæsse, หมายถึง "พิธีมิสซาของพระคริสต์") หรือ วันสมโภชพระคริสตสมภพ(อังกฤษ: Feast of the Nativity) จัดขึ้นเป็นประจำทุกปีเพื่อเฉลิมฉลองการประสูติของพระเยซู^[6][7] มักจัดวันที่ 25 ธันวาคม เป็นวันหยุดทางศาสนาและวัฒนธรรมโดยประชากรหลายพันล้านคนทั่วโลก วันดังกล่าวเน้นปีพิธีกรรมของคริสต์ศาสนิกชนเป็นสำคัญ วันคริสต์มาสเป็นวันปิดเทศกาลเตรียมการรับเสด็จ(Advent) และวันเริ่มต้นเทศกาลพระคริสตสมภพ (Christmastide) สิบสองวัน^[8] คริสต์มาสเป็นวันหยุดราชการในหลายประเทศทั่วโลก และมีผู้ที่ไม่ใช่คริสต์ศาสนิกชนหันมาเฉลิมฉลองกันมากขึ้น^[1][9][10] และเป็นส่วนสำคัญในคริสต์มาสและฤดูวันหยุด

วันที่พระเยซูประสูติจริง ๆ นั้นไม่เป็นที่ทราบชัด แต่นักประวัติศาสตร์คะเนไว้ว่าราว 2 ปีก่อน ค.ศ. และ ค.ศ. 7^[11] ในช่วงต้นถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 4ศาสนาคริสต์ตะวันตกกำหนดวันคริสต์มาสครั้งแรกไว้ตรงกับวันที่ 25 ธันวาคม ซึ่งต่อมาศาสนาคริสต์ตะวันออกได้รับวันดังกล่าวไปด้วย^[12][13] มีการพัฒนาทฤษฎีเพื่ออธิบายว่าทางเลือกนั้น รวมถึงเป็นวันเก้าเดือนพอดีหลังคริสต์ศาสนิกชนเฉลิมฉลองวันแม่พระรับสาร^[14] หรือถูกเลือกให้ตรงกับวันเหมายันของโรมัน^[15] หรือเทศกาลฤดูหนาวเพเกินโบราณเพื่อยุติการเฉลิมฉลองเหล่านี้และแทนที่ด้วยการฉลองของคริสเตียน^[14][16]

วันการเฉลิมฉลองในศาสนาคริสต์ตะวันออกแต่เดิม คือ วันที่ 6 มกราคม โดยเชื่อมโยงกับวันสมโภชพระคริสต์แสดงองค์ และในปัจจุบัน วันดังกล่าวยังคงเป็นวันเฉลิมฉลองสำหรับคริสตจักรอาร์เมเนียอะโพสโตลิกและในประเทศอาร์เมเนีย ซึ่งเป็นวันหยุดราชการ จนถึง ค.ศ. 2011 ระหว่างปฏิทินเกรโกเรียนสมัยใหม่และปฏิทินจูเลียนที่เก่ากว่า มีวันที่ต่างกันอยู่ 13 วัน ผู้ที่ยังใช้ปฏิทินจูเลียนหรือเทียบเท่าต่อไปจึงเฉลิมฉลองวันที่ 25 ธันวาคมและ 6 มกราคมโดยประชากรโลกส่วนใหญ่ ในวันที่ 7 มกราคมและ 19 มกราคม ด้วยเหตุนี้ เอธิโอเปีย รัสเซีย ยูเครน มาเซโดเนียและมอลโดวาจึงเฉลิมฉลองคริสต์มาส ทั้งที่เป็นวันสมโภชของคริสต์ศาสนิกชนและที่เป็นวันหยุดราชการ ตามในปฏิทินเกรโกเรียนคือ วันที่ 7 มกราคม

ประเพณีการเฉลิมฉลองอันเป็นที่นิยมที่เหมือนกันในหลายประเทศมีการผสมผสานแนวคิดและกำเนิดก่อนศาสนาคริสต์ สมัยศาสนาคริสต์ และฆราวาส^[17] ประเพณีสมัยใหม่ที่ได้รับความนิยมในวันดังกล่าวมีการให้ของขวัญ เพลงคริสต์มาสและเพลงเทศกาล การแลกเปลี่ยนการ์ดคริสต์มาส การตกแต่งโบสถ์ มื้อพิเศษ และการจัดแสดงการประดับตกแต่งหลายอย่าง รวมทั้งต้นคริสต์มาส แสงไฟ ฉากการประสูติของพระเยซู มาลัย พวงหรีด มิสเซิลโทและฮอลลี นอกเหนือจากนั้น บุคคลที่เกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิดและแทนกันได้บ่อยครั้งหลายคน เช่น ซานตาคลอส ฟาเธอร์คริสต์มาส นักบุญนิโคลัส และคริสต์คินด์ เกี่ยวข้องกับการให้ของขวัญแก่เด็กในเทศกาลคริสต์มาส และต่างมีประเพณีและตำนานเป็นของตนเอง^[18] เพราะการให้ของขวัญและอีกหลายส่วนของเทศกาลคริสต์มาสเกี่ยวข้องกับกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่เพิ่มสูงขึ้นทั้งในบรรดาคริสต์ศาสนิกชนและผู้ที่มิใช่ วันคริสต์มาสจึงเป็นเหตุสำคัญและช่วงลดราคาหลักสำหรับผู้ค้าปลีกและธุรกิจ ผลกระทบทางเศรษฐกิจของคริสต์มาสเป็นปัจจัยซึ่งเติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่องตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมาในหลายภูมิภาคทั่วโลก